اهل کاشانم

روزگارم بد نیست

تکه نانی دارم ، خرده هوشی ،سر سوزن ذوقی.

مادری دارم ،بهتر از برگ درخت

دوستانی ، بهتر از آب روان

و خدایی که در این نزدیکی هاست ،

لای این شب بوها ،پای آن کاج بلند

روی آگاهی آب ،روی قانون گیاه .

من مسلمانم .

قبله ام یک گل سرخ.

جانمازم چشمه ، مهرم نور

دشت سجاده ئ من .

من وضو با تپش پنجره ها می گیرم .

در نمازم جریان دارد ماه ،جریان دارد طیف.

سنگ از پشت نمازم پیداست .

همه ذرات نمازم متبلورشده است .

من نمازم راوقتی می خوانم

که اذانش را باد ، گفته باشد در گلدسته سرو .

من نمازم را ، پی «تکبیر ة الا حرام » علف می خوانم .

پی قد قامت موج.

کعبه ام بر لبه آبی ،